کد صلوات شمار برای وبلاگ
//--> جواب شبهه در مورد مدیریت انبیای الهی علیهم السلام - مائــده الهی
سفارش تبلیغ
صبا ویژن

























مائــده الهی

                                              بسم الله الرحمن الرحیم

                              نمایش تصویر در وضیعت عادی

سیاست در لغت به معنای تدبیر چیزی و به مصلحت آن اقدام کردن است.(1) اینکه در زیارت جامعه کبیره از ائمه علیهم السلام به عنوان ساسة َ العباد یاد  می شود منظور همان تدبیر اجتماع و اداره آن مراد است. شرط اصلی سیاستمدار داشتن برنامه هدایتگر و استوار از یک سو و تبیین اصول سیاست و اجرای صحیح آن از سوی دیگر است که انبیا علیهم السلام برنامه ای از جانب خداوند عالم آوردند و آن را در طول مدت حیات خود اجرا کردند و  در تمام صحنه ها نیز پیروز گشتند چرا که نام آنان همراه با دین آنها تاکنون باقیست. حضرت سید الشهدا علیه السلام امت اسلام را به نحو احسن مدیریت کرد و درین راه به شهادت رسید. و این به آن معنا نیست که چون مردم زمانش ، آن حضرت را یاری نکردند و خود نیز در کمتر از یک روز به شهادت رسید پس مدیریت درستی ارائه نکرد و شکست خورد.

انبیا و اولیای الهی کاروان بشریت را از ابتدا تا انتها سرپرستی می کنند و چون متکی به خداوند حکیم هستند هیچگاه شکست و وقفه در کارشان به وجود نمی آید چرا که خداوند متعال فرموده:کَتَبَ اللَّهُ لَأَغْلِبَنَّ أَنَا وَ رُسُلی‏ إِنَّ اللَّهَ قَوِیٌّ عَزیزٌ خداوند چنین مقرر داشته که من و رسولانم پیروز مى‏شویم؛ چرا که خداوند قوّى و شکست‏ناپذیر است!(2) بنابراین عدم استقرار حکومت عدل در سرتاسر جهان نه به معنای سوء مدیریت انبیای مکرّم الهی است بلکه تحقق این امر مستلزم شرایط خاص می باشد که هر پیامبری به سهم خود مأمور فراهم کردن بخشی از آن شرایط می باشد.در طول تاریخ سران شرک و استکبار به قصد استحمار ، استعباد ، استعمار و استثمار مردم برای تصاحب حکومت و مناصب حکومتی تلاش می کردند.

در مقابل ، انبیا علیهم السلام در کنار دعوت به توحید و تبلیغ از احکام و معارف الهی به منظور نجات انسان ها از قید بندگی غیر خدا، جهاد و پیکار می کردند تا به حکومت دست یابند.اما باید دانست که تشکیل حکومت و اجرای قسط و عدل هدف متوسط انبیاست ، هدف نهایی آنان نورانی کردن انسان هاست هُوَ الَّذی یُنَزِّلُ عَلى‏ عَبْدِهِ آیاتٍ بَیِّناتٍ لِیُخْرِجَکُمْ مِنَ الظُّلُماتِ إِلَى النُّورِ وَ إِنَّ اللَّهَ بِکُمْ لَرَؤُفٌ رَحیم‏

او کسى است که آیات روشنى بر بنده‏اش [= محمد] نازل مى‏کند تا شما را از تاریکیها به سوى نور برد؛ و خداوند نسبت به شما مهربان و رحیم است.(3)کلیم حق علیه السلام وقتی به دربار فرعون می رود اولین سخن او به سران ستمکار این است: أَنْ أَدُّوا إِلَیَّ عِبادَ اللَّهِ إِنِّی لَکُمْ رَسُولٌ أَمینٌ (و به آنان گفت: امور) بندگان خدا را به من واگذارید که من فرستاده امینى براى شما هستم! (4)منطق حضرت موسی علیه السلام این نبود که چرا معادن مردم محروم و مستضعف بنی اسرائیل را در اختیارشان قرار نمی دهید؟ بلکه در همان ابتدا از سپردن امانت الهی به دست امین او سخن گفت.(5)

بنابراین انبیای الهی با اتکاء به منبع لایتناهی وحی هریک با توجه به شرائط زمان خود کاروان انسانیت را به تدبیر الهی مدیریت کرده اند و به سر منزل مقصود راهنمایی کرده اند.

 سُبْحانَ رَبِّکَ رَبِّ الْعِزَّةِ عَمَّا یَصِفُون*وَ سَلامٌ عَلَى الْمُرْسَلین*وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمینَ  منزّه است پروردگار تو، پروردگار عزّت(و قدرت) از آنچه آنان توصیف مى‏کنند. و سلام بر رسولان! حمد و ستایش مخصوص خداوندى است که پروردگار جهانیان است!(6)

ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
1. المصباح المنیر،ص295،«سوس».
2. مجادلة 21 .
3. حدید 9- همچنین آیات 1و5 سوره ابراهیم علیه السلام نیز گویای این مطلب است.
4. دخان 18 .
5. ادب فنای مقربان، آیة الله جوادی آملی حفظه الله تعالی، ج1 ، ص 255 .
6. صافات 180-182 .
 

نوشته شده در پنج شنبه 90/2/22ساعت 4:47 عصر توسط <رهگذر> نظرات ( ) |


Design By : Pichak