بسم الله الرحمن الرحیم

روزى امام ششم «علیه السّلام» از یکى از شاگردانش پرسید: در مکتب من چه آموخته‏اى؟ عرض کرد: هشت مسأله.فرمود: بازگوى تا بدانم، گفت:اول: اینکه فهمیدم هر کس هنگام مرگ از آنچه دوست دارد جدا می شود از این رو همه‏ى همت را در آنچه جدا نمى‏شود به کار بردم، یعنى:کارهاى خیر که انیس تنهایى است، چنانکه قرآن فرماید: «هر که کار نیکى کند پاداش آنرا مى‏گیرد» حضرت فرمود:درست گفتی به خدا قسم ، و دوم ؟ گفت : دوم اینکه دیدم گروهى به مال مى‏نازند و جمعى به نیاکان، و عده‏اى به فرزندان، با اینکه اینها هیچ یک فخرى ندارد و افتخار بزرگ در تقواست که خدا فرموده: «از همه گرامى‏تر نزد خدا پرهیزگارترین شما است»، لذا کوشیدم که نزد خدا بزرگوار باشم. حضرت فرمود:درست گفتی به خدا قسم ، و سوم ؟گفت : سوم اینکه از طرفى هوى پرستى مردم را دیدم و از طرفى آیه قرآن را که می فرماید: «اما آنکه از مقام پروردگار خود بترسد و نفس را از هوس باز دارد بهشت ماواى او است»، لذا کوشیدم تا نفس را از هوى بازگرفتم تا در راه رضاى خدا ثابت و پا برجا شد. حضرت فرمود: درست گفتی به خدا قسم ، و چهارم ؟گفت : چهارم اینکه دیدم هر که چیز پر ارزشى دارد در نگهداریش مى‏کوشد، و خدا مى‏فرماید: «کیست که به خدا قرض نیکوئى دهد تا خداوند دو برابرش کند و پاداش ارجمندش دهد؟»،من پاداش دو برابر را گزیدم و صندوقى محفوظ تر از صندوق خدا نیافتم و هر چه در نظرم ارزش داشت براى روز احتیاج در آن صندوق ذخیره کردم.فرمود: درست گفتی به خدا قسم ، و پنجم ؟

گفت : پنجم اینکه دیدم مردم در رزق به یکدیگر حسد مى‏برند با اینکه خداوند فرموده: «ما در زندگى دنیا روزى آنان را میانشان قسمت کردیم و عده‏اى را مراتبى بر دیگران ترجیح دادیم تا یکدیگر را مسخر کنند، و رحمت پروردگارت از آنچه گرد آورند بهتر است»، از این رو بر کسى رشک نبردم؛ و بر آنچه از دست دادم تأسف نخوردم. فرمود: درست گفتی به خدا قسم ، و ششم ؟گفت :ششم اینکه چون دیدم با یکدیگر دشمنى مى‏کنند و کینه‏ها بدل مى‏گیرند و خداوند مى‏فرماید: «شیطان دشمن شما است او را دشمن گیرید»، من به دشمنى با شیطان پرداختم.حضرت فرمود: درست گفتی به خدا قسم ، و هفتم ؟گفت : هفتم اینکه چون دیدم مردم همه براى رزق مى‏کوشند، (گرچه از راه حرام‏ باشد) با این که خدا فرموده: «من جن و بشر را نیافریدم جز براى این که مرا بپرستند. از آنان رزقى نمى‏خواهم و غذائى نمى‏طلبم، خداست که روزى ده و صاحب قدرت نیرومند است» دانستم وعده‏ى او حق است و گفتارش راست، به وعده‏ى او مطمئن شدم و به گفتارش راضى، دیگر به سراغ روزى (از راه حرام) نرفتم و همت را در انجام وظیفه گماشتم.حضرت فرمود: درست گفتی به خدا قسم ، و هشتم ؟گفت : هشتم اینکه چون دیدم گروهى به صحت بدن اعتماد کرده‏اند و گروهى به ثروت فراوان، و قومى به مردمى چون خود، و قرآن فرموده: «هر که از خدا بترسد خدا براى او راهى مى‏گشاید، و از طریق بى‏گمان روزیش مى‏دهد، و هر که از خدا بترسد و بر خدا توکل کند هم او کفایتش کند» من به خدا اعتماد و توکل کردم و از دیگران چشم پوشیدم. حضرت فرمود: به خدا قسم تورات و انجیل و زبور و قرآن و سایر کتب آسمانى همه به این هشت مسأله برمى‏گردد.

( تحریر المواعظ العددیة ص 484 - نصایح ص 283)

 

نوشته شده در سه شنبه 90/6/29ساعت 2:44 عصر توسط <رهگذر> نظرات ( ) |