بسم الله الرحمن الرحیم

اگر شما مهمانی داشته باشید و بخواهید از او پذیرائی کنید ، نوع پذیرائی شما بی ارتباط با میزان محبوبیت آن مهمان نزد شما نیست. برخی از افراد را اصلا دعوت به مهمانی نمی کنیم. بعضی را که مهمان می کنیم در حد معمول همه مهمانی ها از وی پیرائی به عمل می آوریم. ولی برخی مهمانها هستند که انسان در جای مخصوص از آنها پذیرائی می کند و کسی هم نمیداند با چه چیزی از این مهمان پذیرائی شده است. خداوند در قرآن کریم اقسام بهشت ها را برای انواع بندگان خود مهیا نموده و هر کس را نسبت به درجه او به بهشتی وعده داده است. در اینجا نام برخی از  انواع بهشت ها را ذکر میکنیم  تا ببینیم بالاترین درجات بهشت کجاست و از آنِ کیست؟

 1- بهشت نعیم: وَ اجْعَلْنی‏ مِنْ وَرَثَةِ جَنَّةِ النَّعیمِ  و مرا از وارثان بهشت پرنعمت گردان! (شعراء 85)

2- بهشت خلد: قُلْ أَ ذلِکَ خَیْرٌ أَمْ جَنَّةُ الْخُلْدِ الَّتی‏ وُعِدَ الْمُتَّقُونَ کانَتْ لَهُمْ جَزاءً وَ مَصیراً  (اى پیامبر!) بگو: «آیا این بهتر است یا بهشت جاویدانى که به پرهیزگاران وعده داده شده؟! بهشتى که پاداش اعمال آنها، و قرارگاهشان است.» (فرقان 15)

3- بهشت مأوی: أَمَّا الَّذینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ فَلَهُمْ جَنَّاتُ الْمَأْوى‏ نُزُلاً بِما کانُوا یَعْمَلُون امّا کسانى که ایمان آوردند و کارهاى شایسته انجام دادند، باغهاى بهشت جاویدان از آن آنها خواهد بود، این وسیله پذیرایى(خداوند) از آنهاست به پاداش آنچه انجام مى‏دادند. (سجده 19)

4- بهشت عالی: فی‏ جَنَّةٍ عالِیَةٍ  در بهشتى عالى جاى دارند، (غاشیه 10)

5- بهشت فردوس: إِنَّ الَّذینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ کانَتْ لَهُمْ جَنَّاتُ الْفِرْدَوْسِ نُزُلا امّا کسانى که ایمان آوردند و کارهاى شایسته انجام دادند، باغهاى بهشت برین محل پذیرایى آنان خواهد بود. (کهف 107)

6- دو بهشت: وَ لِمَنْ خافَ مَقامَ رَبِّهِ جَنَّتان و براى کسى که از مقام پروردگارش بترسد، دو باغ بهشتى است! (الرحمن 46)

7- دو بهشت: وَ مِنْ دُونِهِما جَنَّتانِ  و پایین تر از آنها، دو باغ بهشتى دیگر است. (الرحمن 62)

8- بهشت من : وَ ادْخُلی‏ جَنَّتی و در بهشتم وارد شو! (فجر 30)

با نظر به ذکر نام برخی از اقسام بهشتها می بینیم که نام جنّتی (بهشت من) یک بار بیشتر در قرآن کریم نیامده و آن در سوره فجر می باشد: یا أَیَّتُهَا النَّفْسُ الْمُطْمَئِنَّةُ *ارْجِعی‏ إِلى‏ رَبِّکِ راضِیَةً مَرْضِیَّةً *فَادْخُلی‏ فی‏ عِبادی *وَ ادْخُلی‏ جَنَّتی‏  تو اى روح آرام‏یافته! به سوى پروردگارت بازگرد در حالى که هم تو از او خشنودى و هم او از تو خشنود است،  پس در سلک بندگانم درآى، و در بهشتم وارد شو! (فجر 30-27)  و این نشانگر این است که این بهشتِ مخصوص، خاصّ افرادی است که جزء خواص می باشند. چرا که هر بهشتی به نامی اضافه شده ولی این بهشت به نام خود خداوند اضافه شده است.(جنّت+ی)با توجه به این که در روایت از امام صادق علیه السلام امده است که سوره فجر سوره حضرت حسین بن علی علیهما السلام است در می یابیم که حضرت سید الشهدا علیه السلام خود و خواص از خاندان خود را در راه خدا داد و خداوند متعال هم او را در بهشت خود که بهشتیست سرآمد سایر بهشتها جای داد. اللهم ارزقنا شفاعة الحسین یوم الورود

 

نوشته شده در یکشنبه 91/8/28ساعت 10:48 عصر توسط <رهگذر> نظرات ( ) |