بسم الله الرحمن الرحیم

                      

نهم ربیع روزی که خلیفه دوم اهل تسنن در آن روز به دست ابولوءلوء کشته شد مورد توجه شیعیان و محبین اهل بیت علیهم السلام می باشد. اما درین میان دست های پنهانی که برخی افراد ناآگاه را بازیچه خود قرار داده اند را نیز نباید از نظر دور داشت. درین روز برخی افراد با استناد به روایتی مجعول و بی اساس مرتکب اعمال ناشایسته و حرامی می شوند که به گمان خود با این اعمال به خداوند متعال تقرب و نزدیکی پیدا می کنند. در این نوشتار مختصر برخی از فرازهای این حدیث جعلی را آورده و نکاتی را همراه آن گوشزد می نمائیم.

در فرازهائی از این روایت جعلی چند نام برای این روز گفته شده:

1- أَفْضَلُ الْأَعْیَادِ عِنْدَ أَهْلِ الْبَیْتِ عَلَیْهِمُ السَّلَامُ وَ عِنْدَ مَوَالِیهِمْ. با فضیلت ترین عیدها نزد اهل بیت علیهم السلام و نزد شیعیان آنها. با اینکه در روایت است که عید غدیر افضل اعیاد است. در روایتی که در مفاتیح آمده به این مطلب تصریح شده است

 2- الْیَوْمُ الَّذِی یَقْدَمُ الله فِیهِ إِلَى مَا عَمِلُوا مِنْ عَمَلٍ فَیَجْعَلُهُ هَبَاءً مَنْثُوراً. روزی که خداوند به سراغ اعمالى که انجام داده‏اند می ‏رود، و همه را همچون ذرّات غبار پراکنده در هوا قرار می‏دهد! که با توجه به تفسیر آیه 23 فرقان مفسران معتقدند که چنین اتفاقی در قیامت انجام می گیرد. وَ قَدِمْنا إِلى‏ ما عَمِلُوا مِنْ عَمَلٍ فَجَعَلْناهُ هَباءً مَنْثُوراً و ما به سراغ اعمالى که انجام داده‏اند می ‏رویم، و همه را همچون ذرّات غبار پراکنده در هوا قرار می ‏دهیم!

 3-  وَ أَمَرْتُ الْکِرَامَ الْکَاتِبِینَ أَنْ یَرْفَعُوا الْقَلَمَ عَنِ الْخَلْقِ کُلِّهِمْ ثَلَاثَةَ أَیَّامٍ مِنْ ذَلِکَ الْیَوْمِ وَ لَا أَکْتُبُ عَلَیْهِمْ شَیْئاً مِنْ خَطَایَاهُمْ کَرَامَةً لَکَ وَ لِوَصِیِّکَ. یعنی و به فرشتگان ثبت اعمال امر کردم که قلم تکلیف و نوشتن گناه را از روز نهم تا سه روز از خلق بردارند و هیچ خطائی را بر مردم ننویسند و این کار به خاطر گرامی داشتن تو و وصی تو می باشد.

در صورتی که این نام برای این روز با یکی دیگر از نامهای این روز در تناقض آشکار است و آن (وَ یَوْمُ التَّوْبَةِ، وَ یَوْمُ الْإِنَابَةِ روز توبه و انابه می باشد). یعنی از یک طرف رخصت در گناه داده شده و از طرفی توصیه به توبه و بازگشت به خداوند شده است.

4- وَ یَوْمُ الْغَدِیرِ الثَّانِی. و روز غدیر دوم (همطراز با عید غدیر).روز عید غدیری که چند آیه درباره آن نازل شده کجا و این روز گمنام در روایات کجا؟! دریغ از یک روایت معتبر درباره این روز!!

 5-  وَ یَوْمُ رَفْعِ الْقَلَمِ.و روز برداشته شدن قلم تکلیف.

6- وَ یَوْمُ عِیدِ الله الْأَکْبَرِ. و روز بزرگترین عید . در حالی که در روایات عید غدیر خم از بزرگترین اعیاد شمرده شده.

7- وَ یَوْمُ الْمَوْقِفِ الْأَعْظَمِ. روز ایستگاه اعظم. در صورتی که این تعبیر مربوط به روز قیامت می باشد که همه در پیشگاه خداوند می ایستند.

8- وَ یَوْمُ الشَّرْطِ، وَ یَوْمُ نَزْعِ السَّوَادِ، وَ یَوْمُ نَدَامَةِ الظَّالِمِ. و روز شرط و روز کندن و بیرون آوردن لباس سیاه و روز پشیمانی ظالم.معلوم نیست که منظور گوینده از روز شرط چه می باشد.

9- وَ یَوْمُ التَّوْبَةِ، وَ یَوْمُ الْإِنَابَةِ،و روز توبه و روز بازگشت به خداوند .خب اگه این روز روز توبه هست پس دلیلی نداره عده ای این روایت رو علم کنن و مرتکب فسق و فجور بشن.

10- وَ یَوْمُ الْفِطْرِ الثَّانِی، وَ یَوْمُ سَیْلِ النغاب، وَ یَوْمُ تَجَرُّعِ الرِّیقِ. و روز فطر دوم ( همطراز با عید فطر) و روز جاری شدن کار زشت (البته نغب دو معنی داره: «کار زشت» و «آب را با یک جرعه نوشیدن») و روز جرعه جرعه خوردن آب دهان(منظور این است که آب در گلوی مخالف گیر میکند).به نظرم به دلیل واضح بودن جعلی بودن این عناوین، نیازی به توضیح اضافی ندارد.

11- وَ یَوْمُ الْوَقْتِ الْمَعْلُومِ. و روز وقت معلوم.در حالی که در کتب تفسیر همه مفسرین فرموده اند : روز وقت مشخص روز قیامت و یا روز ظهور امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف است.

12- وَ یَوْمُ الْمُبَاهَلَةِ. و روز مباهله .با اینکه روز مباهله 24 و در برخی منابع 25 ذی حجه بوده است.

13- وَ یَوْمُ الزُّهْدِ فِی الْکَبَائِرِ و روز بی رغبتی در گناهان کبیره.آیا رخصت دادن به مردم در انجام گناه و قلم تکلیف را برداشتن با زهد و بی رغبتی نسبت به گناهان کبیره سازگار است؟ .

14- وَ یَوْمُ الْعِبَادَةِ و روز عبادت.آیا فحشا و فسق و فجور عبادت است؟

15- وَ یَوْمُ الشَّاهِدِ وَ یَوْمُ الْمَشْهُودِ و روز شاهد و روز مشهود.طبق نقل برگزیده تفسیر نمونه، ج‏5، ص: 456 در این که منظور از «شاهد» و «مشهود» چیست؟ مفسران حدود سى تفسیر ذکر کرده ‏اند .که خلاصه آنها این است:«شاهد» اشاره به شهود روز قیامت باشد، اعم از پیامبر اسلام صلّى اللّه علیه و آله یا سایر پیامبران نسبت به امتهاى خود، و ملائکه و فرشتگان و اعضاى پیکر آدمى و شب و روز، و مانند آنها، و «مشهود» انسانها یا اعمال آنهاست.

اینها بخشی از مواردی بود که جعلی بودن این روایت را تائید می کرد.لازم به ذکر این نکته هم هست که از بزرگداشت چنین روزی نیز نباید غفلت ورزید البته بدون ارتکاب به حرام ؛چرا که امام صادق علیه السلام فرموده اند: یَفْرَحُونَ لِفَرَحِنَا وَ یَحْزَنُونَ لِحُزْنِنَا  شیعیان ما شاد مى شوند براى شادى ما، و اندوهگین مى شوند بسبب اندوه ما. (الخصال، ج‏2، ص: 635)

نوشته شده در پنج شنبه 91/10/28ساعت 4:52 عصر توسط <رهگذر> نظرات ( ) |