مائــده الهی
بسم الله الرحمن الرحیم «کُلُّ نَفْسٍ ذائِقَةُ الْمَوْتِ».«تمام زندگان خواه و ناخواه روزى مرگ را خواهند چشید» این آیه شریفه اشاره به قانونى مىکند که حاکم بر تمام موجودات زنده جهان است، مىفرماید: گرچه بسیارى از مردم مایلند، فناپذیر بودن خود را فراموش کنند، ولى این واقعیتى است، که اگر ما آن را فراموش کنیم، هرگز ما را فراموش نخواهد کرد، حیات و زندگى این جهان، بالاخره پایانى دارد، روزى مىرسد که مرگ ، این نعمت الهی ، به سراغ هر کس خواهد آمد و ناچار است از این جهان رخت بربندد.
منظور از «نَفْس» در آیه، مجموعه جسم و جان است، اگر چه گاهى نفس در قرآن، تنها به روح نیز اطلاق مىشود، و تعبیر به «چشیدن» اشاره به احساس کامل است؛ زیرا گاه مىشود انسان غذائى را با چشم مىبیند و یا با دست لمس مىکند، ولى هیچ کدام از اینها احساس کامل نیست، مگر زمانى که به وسیله ذائقه خود آن را بچشد. گویا در سازمان خلقت بالاخره مرگ نیز یک نوع غذا براى آدمى و موجودات زنده است. همان طور که غذا برای رشد و بقای حیات انسان لازم است و بدون غذا نمی توان به طریق عادی به حیات خود ادامه داد، همین طور با مرگ است که انسان می تواند به حیات حقیقی روح خود ادامه دهد و پا در عوالم بعدی بگذارد و باعث رشد روحی و بالاتر رفتن ادراک خود شود. چرا که مرگ رحمتی است از جانب خداوند مهربان که به بشر داده شده است. شما تصور کنید اگر در دنیا مرگی در کار نبود ، چه اتفاقی برای انسانها می افتاد . عرصه بر دیگران تنگ می شد و دیگران باید دائماً مشغول پرستاری از سالخوردگان و پیران خود می بودند و .... اتفاقا یکی از امتهای قبل از اسلام هم از پیامبر خود درخواست کردند تا از خداوند بخواهد مرگ را از آنها بر دارد چرا که آنها هم آثار مثبت مادی و معنوی مرگ را به درستی نمی دانستند ! خداوند حکیم دعای پیامبر خود را مستجاب کرد و مرگ را از آن امت برداشت. فکر می کنید چه اتفاقی برای مردم آن امت افتاد؟! بله ، چند سالی با خوشحالی به زندگی خود ادامه دادند اما پس از مدتی تعداد افراد پیر و زمین گیر زیاد شد و چه بسا یک نفر باید از والدین خود و همچنین از جدّ و جدّه ....خود پرستاری می کرد و خلاصه زندگی به کام پیران از کار افتاده و جوانانی که مجبور بودند چند خانواده پر جمعیت را اداره کنند تلخ شد و درخواست خود را پس گرفتند! و کار را به حکیم مطلق واگذار کردند. اینها بخشی از آثار مادی مرگ بود ولی از جمله آثار معنوی آن می توان گفت که با مرگ است که ما می توانیم به بهشت منتقل شده و از نعمتهای بهشتی استفاده کنیم و با انتقال به عالم تجرد است که می توان درک بیشتری از لذت ملاقات با خداوند عالم توسط دل خود داشت و .... 
| Design By : Pichak |
